تا بلندای سحر تا همانجا که خدا می خواهد

تا همان جا که صدای جویی پر ز آب کوثر

و زلال همچو اشک چشمان

می نوازد آهنگ تا بیایی و بخوانی شعری

یا وضویی گیری با صدای شبنم

جا نمازی بگشایی ز گلبرگ حریر

و  نمازی خوانی از سر شوق و خلوص

یا که بیننده شوی یک  طلوع دیگر

باغ پر از گل با صدای شبنم

سر بر آرد از خواب و بگوید با خود که نسیم سحری در راه است

چه کسی می داند صبح روشن چندیست  که ز ره آمده است

کاروان در خواب و صدای شتران بیدار

همه را می خوانند تا بر خیزند و بروند از مسیری که خدا می خواهد

این مسیر ی که خدا بنموده یک نمازیست به اندازه ایمان زمان

به بلندای سحر که تو خود می دانی

نفس باغ خدایی گشته و بلور شبنم بر گل جان افزا

نقش و تصویر خدایی دارد  

حال برخیز وضو گیر

با شبنم گل های بهاری در باغ و بخوان سوره بودن ها  

و بایست با قامتی افراشته  به امید ی که موذن گوید

لا اله الا الله وحدهو لا شریک له 

مسجدسلیمان ?/?/?? پورهاشمی